သူငယ္ခ်င္း
သူငယ္ခ်င္း
ႏုပ်ိဳခ်ိန္ေတြ လြန္လာခ့ဲသမွ်
အေရးတႀကီးကိစၥေတြက ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေတြထက္ ပိုအေရးပါ
မင္းကို ငါ ပိုလိုအပ္လာတယ္
မင္း ငါ့နားရွိရွိ မရွိရွိ
မင္းက ငါ့နား
ငါေျပာသမွ် မင္းၾကားမယ္ဆိုတာ
ငါယုံၾကည္တယ္
မင္းသြားမယ့္လမ္း ငါလိုက္ပို႔မယ္
ငါ့မွာ ျငင္းဆန္ခြင့္မရွိ
မင္းခ်စ္သူက ငါ့ကို (ငါတို႔ကို)
လက္မခံလည္း ငါတို႔လက္ခံတယ္
ငါတို႔မွာ ျငင္းဆန္ခြင့္မရွိ
အသက္ေတြႀကီးလာလို႔
ပ်င္းေနမွာလား ငါ တစ္ခါမွ မေတြးမိ
ငါ့မွာ မင္းရွိေနတယ္
ငါတို႔မိသားစုေတြဟာ
စည္းလုံးၾကပါ့မလား
ငါတစ္ခါမွ စိတ္မပူမိ
ငါတို႔ေတြ ရွိေနတယ္
ျမင့္ေနလည္း မင္းက ငါ့သူငယ္ခ်င္း
နိမ့္ေနလည္း မင္းက ငါ့သူငယ္ခ်င္း
မင္း မိန္းမကို မင္းေၾကာက္တာ
ေသခါနီးထိ အရိုးစြဲေနလည္း
မင္းဟာ ငါ့ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း
တစ္ေယာက္ရယ္တုန္းက
လိုက္ရယ္ႏိုင္ခ့ဲရင္
တစ္ေယာက္အားငယ္ေနရင္
အမ်ားက အားေပးၾကမယ္
ငါတို႔မွာ သမိုင္းေပးျဖစ္ခ့ဲၿပီ
အခု တစ္ေယာက္က ဖ်ားနာေတာ့
အမ်ားက ဝိုင္းျပဳစုၾကသလို
ေနာက္ မင္း(တို႔)မသိဘဲ
ငါဘာေဆးမွ မေသာက္ဘူး
မင္းတို႔ေရာက္မလာေသးဘဲ
ငါထြက္မသြားဘူး
ငါရွိရွိ မရွိရွိ ဒီကဗ်ာကို
မင္းဆက္ေရးမယ္ဆိုတာ
ငါယုံတယ္
ကဲ သူငယ္ခ်င္း
ငါ မင္းအတြက္ နိဂုံးကို
ကြက္လပ္ထားခ့ဲတယ္။
p.s ငါမရွိေတာ့လို႔ မင္းငိုတ့ဲအခါ
မင္းမိန္းမက နားလည္ခ်င္မွလည္မယ္။ ရွင္းျပလိုက္ပါ။ ငါတို႔အတြက္ "သူငယ္ခ်င္း"ဆိုတာရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကို.........................
လူစိုး
No comments:
Post a Comment