မ်ိဳးခ်စ္စိတ္က တရားခံ
အျပစ္မဲ့သူေတြ ေျပးၾကရ
အျပစ္မရွိသူေတြ ေသၾကရ
ဦးေႏွာက္ေတြ ပိန္းပိတ္ေမွာင္ေနေတာ့
အလင္း အေမွာင္ကို မသိႏိုင္
ငိုသံလည္းမၾကား ျငီးသံလည္းမၾကား
ေသနတ္သံ အေျမာက္သံေတြၾကား
လက္ညႈိးေလး ေကြးလိုက္ရုံ
မိုင္းကေလး ခြဲလိုက္ရုံနဲ႔တင္
ကရူဏာတရား ဒဏ္ရာရခ့ဲတယ္
ကိုယ္ခ်င္းစာတရား တိုက္ပြဲက်ခ့ဲတယ္
ဒုကၡႏွင္းျမဴေတြထဲ
ခ်ိဳးျဖဴ လမ္းေပ်ာက္ေနရွာ....။ ။
လူစိုး
No comments:
Post a Comment