ေ၀းေ၀းက ျဖဴလြလြ လေရာင္ကို
ေမာ္ေတာင္ မဖူး၀့ံ
အိပ္ရာထဲ တစ္ေယာက္တည္း လူးလွိမ့္
မ်က္ခြံရဲ႕ အတြင္းနံရံသာ
ဥယ်ာဥ္ၾကီးျဖစ္လိုက္
မီးမိွန္မိွန္ ဆိုင္ငယ္ေလးျဖစ္လိုက္
နာရီသံတစ္ခ်က္ခ်က္ဟာ
ေရရြတ္မိသမွ် စကားလံုးတိုင္းကုိ
အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဖို႔ ၾကိဳးစားေန
အခ်စ္ဟာ သူ႔ခ်ည္းသက္သက္ဆို
သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းမယ္....။ ။
လူစိုး
No comments:
Post a Comment